سیدحسین حکیم الگوی اخلاق در طبابت

نویسندگان

فرزانه غفاری

دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده طب سنتی و دانشکده پیراپزشکی؛ پژوهشگر و معاون گروه تاریخ پزشکی مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. (نویسنده مسؤول) مریم رادمنش

دانشجوی phd طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. محمدتقی حکیم

مدرس حوزه و دانشگاه، متولی و سرپرست کتابخانه آیت ا... حکیم وابسته به آستان قدس رضوی، تهران، ایران. محسن ناصری

مرکز تحقیقات کارآزمایی بالینی طب سنتی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

چکیده

با بررسی و مطالعه برگ های تاریخ پزشکی کهن در تمدن ایران و اسلام می توان دریافت که ایرانیان از همان زمان های پیشین به رعایت موازین اخلاقی به ویژه در طب توجه ویژه ای داشته اند و دانشمندان و حکیمان بزرگی در این سپهر از کهن تاکنون درخشیده اند. یکی از حکیمان بزرگ و عالی قدری که در این مسیر خوش درخشیده است سیدحسین حکیم (ره) می باشد. آیت ا... حاج سیدحسین حکیم فرزند عالم و عارف نامدار، حاج سیدعلی شوشتری در قرن سیزدهم هجری قمری می زیسته است. وی در روزگاران جوانی در نجف به تحصیل علوم و تکمیل دروس فقهی اشتغال یافت و پس از رسیدن به پایه اجتهاد در شوشتر ساکن شد و در همانجا به عنوان امام جماعت یکی از مساجد منسوب شد و به ادای نماز جماعت و خدمت رسانی به مردم در امور مختلف مشغول بود. به دنبال درمان برخی بیماران بر اساس دستورات پزشکی ابن سینا در کتاب قانون و نیز مهارت و استعداد ذاتی و خدادادی و ذکاوت سیدحسین حکیم در زمینه طب بالینی و تجربی و بنا به درخواست برخی اطبای معروف دزفول از جمله سیدعلی طبیب و همچنین استقبال چشمگیر و رضایت مردم از ایشان در این امر، این حکیم فرزانه به امر طبابت اشتغال یافت. از ویژگی های شاخص این حکیم توانا، منش اخلاقی و رفتاری والای ایشان در تعامل با مردم و در امر طبابت و درمان بود به طوری که نیکی های اخلاقی و رفتاری وی سال ها پس از درگذشت ایشان همچنان بر سر زبان ها جاری بود. هدف از این مطالعه، معرفی سیدحسین حکیم به عنوان طبیبی توانمند و الگویی ارزشمند در عرصه اخلاق پزشکی و به عنوان خادمی دلسوز برای مردم در حوزه طبابت و درمان است.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

هنر انفرادی نمودن طبابت

طبابت هنر Individualization  یا انفرادی نمودن بیماری ها است. طبابت علم اشراف بر بی نهایت تبصره نوشته شده بر قوانین عام بیماری ها است. طبابت دانش دستیابی بر ساقه ی علت از میان انبوه نشانه ها و علامت های مداوم در تغییر بیماری است و طبیب، هنرمند بی بدیلی است که نه تنها صورت عام یک مرض را می شناسد بلکه بر بی نهایت صورت در تغییر  آن بیماری نیز اشراف کامل دارد. بیماری یک مجرم «هزار چهره» است و حکیم...

متن کامل

بررسی اخلاق طبابت در برخی از متون کهن ایران و اسلام

دانش و حرفه پزشکی در متون کهن ایران و اسلام، همواره به عنوان علم و شغلی مقدس بشمار آمده و بخصوص در تعالیم دینی و اسلامی از قدیم الایام بعنوان یک عبادت تلقی شده است. رعایت اصول اخلاقی و حرفه­ای در امر طبابت به عنوان مهمترین خصیصه برای طبیبان و پزشکان ایرانی و اسلامی مورد توصیه و توجه جدی قرار گرفته و بر این اساس در منابع و متون ادبیات اسلامی و ایرانی ویژگی­هایی همچون ارتباط و یاد خدا، توکل، راز ...

متن کامل

الگوی اعتماد به نفس در اخلاق اسلامی

هدف پژوهش عبارت بود از معلوم ساختن جایگاه اعتماد به نفس در اخلاق اسلامی. سؤال اصلی مقاله، چیستی مؤلفه‌های اعتماد به نفس و چگونگی تعامل آنها در اخلاق اسلامی و روان‌شناسی بود. به این منظور، متون و آموزه‌های هر دو رشته با بهره‌گیری از روش توصیفی _ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان ‌داد که اعتماد به نفس در «الگوی اخلاقی» مبتنی است بر هشت مؤلفه و در «الگوی روان‌شناسی» مبتنی است بر یازده مؤل...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
تاریخ پزشکی

جلد ۶، شماره ۱۸، صفحات ۱۷۹-۱۹۸

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023